İlklerin heyecanını yoğun bir şekilde yaşıyoruz bu günlerde.
Okulla arası iyi, mutlu gidiyor sorunca hep "çok eğlenceli" diyor. Hatta öğretmeninden yıldız kazanmış. "Niçin kazandın" deyince "burdan taaa Osmaniyeye kadar olan yol kadar uzun bir sayıyı topladım da ondan" diyor. Abartıyı pek bi sever olduk, hava atmayı...
İlk veli toplantımız gereksiz ve sıkıcıydı. Tiyatro salonuna tüm veliler toplandı, bir kaç öğretmen muhtemelen her yıl okunan ve başkasının hazırladığı slaytları okudu. Bu sunumlar samimiyetten uzak ve sıkıcıydı. Hem anlatan zevk almıyordu belli ki hem de biz...
Sonra öğretmenler tanıtıldı, orada olmayıp izindeki öğretmenlerin isimleri bile söylendi, amaç tanıtmaksa ve orada yoksa söylemenin ne anlamı var anlamdım. Ayrıca ilk veli toplantısında olmayan öğretmenlerin olması da bence büyük ayıp.
Sonra sınıflara dağıldık. Öğretmenimiz ve yardımcısıyla ve diğer ailelerle tanıştık. Sınıf 20 kişilik ve bu sene 4 yeni öğrenciden biri biziz. 13 kız 7 erkekten oluşuyor. Aileler gayet mantıklı ve uyumlu geldi. Öğretmenimiz de çok içime sindi, tecrübesi, kendini güzelce ifade etmesi benim için büyük bir artı oldu. O da bu sene yeniymiş, Antep TED kolejinden gelmiş. Bu durumda bizim için avantaj aslında. Akşamın sekizine kadar aç susuz yorulsak da güzel bir buluşmaydı. Sınıf temsilcisini seçemedik, tüm anneler çalışıyordu ve gelmeyen anneler vardı o nedenle bu konu ertelenmiş oldu. Konuşulan konular ihtiyaç listesi, doğum günü partisi olayı ve kılık kıyafet oldu. Deneyimli anneler doğum günü partisi istemedi. Çalışan anneler için gerçekten çocuklara hediye yetiştireceğim diye helak oluyor insan. Zaten her şeyi karşılaştıran ve yarışan ufaklıklar bu hediyelerle kendilerine yeni malzemeler de çıkarmış oluyor. Son karar olarak yıl sonunda toplu bir doğum günü partisi planladık. Tüm kızlara aynı hediye ve tüm erkeklere de aynı hediye alınacak.
Bir de kılık kıyafet olayı konuşuldu. Bu sene anasınıfı olduğundan forma yok, ama bu olay anneler için daha zor bir durumu da beraberinde getirmekte. Etek ve elbise giyme yarışı. Maalesef kapitalist sistemin oyunları bu ufak beyinlerin elinde çok daha acımasızca kullanılabiliyor. Biz de haftanın bir gününü süslenme günü seçip diğer günler rahat kıyafetler giydirip gönderme kararı aldık.
Oje bile bu kadar mı problem olurmuş, anneler deneyimlerini paylaştıkça kızımın ne kadar masum ve uyumlu olduğunu farkettim. Tabi ki oje yasak olmalıydı ve oldu...
Güzel bir toplantı oldu. Tüm toplantının sınıflarda geçen kısım gibi samimi, içten olmasını dilerdim.
(Bizim minnoş gene gözlerini açmış poz verecem diye, bu fotoğrafı görünce çok güldüm...)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder