Bu gün özel bir gün...
Rakamların tarihe tanıklığı daha da kolay bu günde.Ben ne yazık ki
böyle günleri hiç sevmem. Böyle günlerde nikah daireleri, hastanelerin doğum ve yeni doğan servisi hiç olmadığı kadar çok yoğundur. Nikah dairesinde en fazla ayaklara basmayı unutturacak bir telaş varken, hastanelerde ise; dünyaya geleceği güne bile karışan ailelerin cahilliğinin acısını minicik bedenleriyle çeken bebekler yer alır. Ne olur ki anlamıyorum bu gün doğacak da ne olacak? Madalya mı verecekler, ayrıca hangi madalya bebeğimin sağlığından daha kıymetli olur? İşte bebek bu, sen misin daha doğmadan her şeyime karışan, "al sana" der inler, beslenemez, şekeri düşer hatta oksijensiz kalacak kadar soluk alamaz...Terslik işte bu özel günleri çok sever...Olmayacak olur, ihtimalin en kötüsü bu günleri bulur... Siz siz olun doğumunuzu böyle günlere denk getirmeyin doğasına, akışına bırakın. Her şeyde bir hayır vardır derler ya bazen çok müdahale edilen işler zorlaşır, karışır ve pişman bırakır...
Ben bu özel günde kızımın çok sevdiğim bir fotosunu paylaşmak istiyorum. Kaplumbağa olmuş da hanımefendi...Ev eşyalarını oyuncak haline getirmesi hoşuma gider oldu bu aralar oysa ki;
Çok yıprattı bizi boşalttığı çekmecelerle. Dağınıklığı geçtim, kafasına düşürmeler, kendini yaralamalar ve daha da fazlası... En kaliteli oyuncak bile asla o tasın tavanın yerini tutamadı... Çok sinir oldum, çok bunaldım. Bağladım, bantladım, önüne bir eşya koydum. Ev hali ya bir gün o ipi bağlamaya üşensem sanki alıcısı var gibi anında o dolabın başında yerlere saçıvermiş bile eşyaları. Buzdolabına kadar kilit takar mı bir insan! Taktık... Ama bir gün bu eşyaların kıymetli olduğu, çocuk gelişiminde önemli olduğu bilgisini aldım. Artık tehlikeli eşyalar için bir düzenleme yapıp; sallamadım, umursamadım ve görmedim. Bir baktım artık daha az ilgileniyor ve hatta dokunmuyor.... Artık benim ilgimi çekmek için mi yapıyordu, büyüdü yaşı gereği mi durdu bilemiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder