Kızımın eseri minik fare. Resim yapmayı çok seviyoruz. Çok yaratıcı ve ilginç şekiller çiziyoruz, boyamaya ise aşığız. Ben de çok severdim yazmayı çizmeyi; ev, iş, güç, okul derken bir arpa boyu yol alamadım. Umarım kızım öyle olmaz ve ben de artık hayatı biraz daha düzene girmiş biri olarak hobilerimi ilerletebilirim. Her gün burada bir şeyler paylaşmak, ufacık da olsa bir iki satır yazmak, işte yıllardır "sen burada akıllıca bekle söz seninle ilgileneceğim" deyip bir odaya hapsettiğim çocukluğuma ait bir oyun, bir sevgiyle aydınlanan gülüş aslında... Odadaki çocuklukları artık ilgi bekleyen tüm benim gibi ihmalkarlara duyurulur; o çocuk size küsüp de hayal kurmayı unutursa hayat gri, kıştan kalma soğuk günler gibi geçiyor yazın en sıcak gününde bile...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder